Συνεντεύξεις

Συνέντευξη με τον Σταυριανό Κιναλόπουλο

Γράφει η Χαρά Σωτηροπούλου του readoclock.gr

Ένα από τα βιβλία που διάβασα την προηγούμενη χρονιά και μου έκανε μεγάλη εντύπωση, κυρίως ως προς τον τρόπο γραφής του, ήταν το Παλέρμο από τον Σταυριανό Κιναλόπουλο, για το οποίο σας είχα γράψει εδώ. Ήθελα πολύ να γνωρίσω καλύτερα τον άνθρωπο πίσω από αυτήν την ιδέα, καθώς γνωρίζω πως εκτός από τη συγγραφή, ασχολείται και με το θέατρο, και σίγουρα θα είχαμε να πούμε πολλά!

Πάμε λοιπόν να γνωρίσουμε καλύτερα τον Σταυριανό Κιναλόπουλο, και φυσικά, στο τέλος της συνέντευξης σας περιμένει μια έκπληξη!

1. Είσαι ηθοποιός, σκηνοθέτης, συγγραφέας, διδάσκεις . Ήσουν πάντα τόσο δημιουργικός; Ήξερες από μικρός πως θέλεις να ασχοληθείς με τις τέχνες;

Μικρός φώναζα πως θα γίνω ή ζωγράφος ή ηθοποιός ή και τα δύο. Τελικά σπούδασα και τα δύο! Πείσμων από κούνια! Γενικότερα έχω ως ερωμένη μου την Τέχνη από νιάνιαρο και παρότι πολλά βράδια με αφήνει μονάχο, στεγνό από δημιουργικότητα, γυρίζει πάντα πίσω σαν τον δολοφόνο για να στήσουμε τα νέα εγκλήματά μας!

2. Τι είναι για εσένα το θέατρο;

Τουλάχιστον ένας ηθοποιός στη σκηνή και τουλάχιστον δύο θεατές στην πλατεία. Με μια λέξη: επικοινωνία.
Α! Και κάτι ακόμη…αφραγκία!

3. Πώς προέκυψε η ανάγκη για τη συγγραφή;

Από το δημοτικό έπαιρνα χαρτί και άλλαζα το φινάλε των ταινιών της Disney. Πάντοτε τις έκανα πιο δραματικές!
Επαγγελματικώς, δηλαδή με οργάνωση και σκοπό έκδοσης, έγινε όταν είδα μια αληθινή ιστορία συγχώρεσης στην Όπρα, η οποία συγκλόνισε την Αμερική. Ενώ έβλεπα την εκπομπή με έπιασε λυγμός. Το βράδυ, αφού κοιμήθηκα με δυσκολία, ξυπνούσα με αναφιλητά. Ένιωθα πως δε θα ησυχάσω αν δεν μοιραστώ όσα βίωσα μέσω της ιστορίας αυτής, δηλαδή το μεγαλείο της απόλυτης συγχώρεσης.
Σηκώθηκα το ξημέρωμα και άρχισα να γράφω μανιωδώς. Ως το βράδυ είχα τελειώσει. Κρατούσα στα χέρια το πρώτο μου θεατρικό έργο!

4. Μίλησε μας για το τελευταίο σου αστυνομικό μυθιστόρημα, ΄’Παλέρμο’’. Είναι ένα βιβλίο που έχει ξεχωρίσει, τόσο ως προς το ύφος και τη δομή, όσο και ως προς την πλοκή του.

Το Παλέρμο είναι η συνέχεια του Κιχ. Μοιάζουν ως ιστορία και ύφος. Φυσικά διαβάζονται αυτόνομα. Το βιβλίο ξεχωρίζει ως δομή -όχι θετικά για όλους- επειδή δεν μοιάζει με τα υπόλοιπα αστυνομικά μυθιστορήματα λόγω των θεατρικών/κινηματογραφικών διαλόγων και των σκέψεων των ηρώων που είναι δοσμένοι με τη μορφή μικρών ποιημάτων. Είναι ένα άγριο μα και συνάμα λυρικό ύψος.
Όσον αφορά στην πλοκή, μοιάζει με αστυνομικό δωματίου που ο ντετέκτιβ προσπαθεί να λύσει τον γρίφο με αστυνομικά κριτήρια στιλ Αγκάθα Κρίστι, όπως επισημαίνει στο εξώφυλλο του βιβλίου και ο Πάνος Κοκκινόπουλος.
Ίσως ο λόγος που ξεχώρισαν ως πλοκή τα δύο έργα είναι επειδή μέχρι σήμερα κανένας άνθρωπος που μου έχει μιλήσει, δεν έχει μαντέψει σωστά τον δολοφόνο! Ή απλώς δεν μου το είπαν για να μη με πληγώσουν και τους μπλοκάρω από το Facebook!

5. Βάζεις στοιχεία του χαρακτήρα σου μέσα στους ήρωες των βιβλίων σου;

Αμέ! Όχι από ναρκισσισμό ή ψώνιο αλλά από αλεπουδιά! Σκεπτόμενος πονηρά φτιάχνω έναν ρολό που μου μοιάζει ώστε να μπορώ να τον ενσαρκώσω ως ηθοποιός σε περίπτωση που παιχτεί το έργο σε σκηνή ή οθόνη. Τελικά είναι ναρκισσισμός και ψώνιο!

6. Το Παλέρμο είναι ένα αστυνομικό βιβλίο, όμως ταυτόχρονα έχει και το δραματικό στοιχείο, και εμβαθύνει σους χαρακτήρες του, στις οικογενειακές και κοινωνικές σχέσεις και τη συμπεριφορά των ανθρώπων. Πώς είναι για ένα συγγραφέα να έρχεται σε επαφή με τόσους διαφορετικούς χαρακτήρες και τόσο ιδιαίτερες καταστάσεις; Τι κερδίζεις και τι χάνεις;

Κερδίζεις ωραίες κριτικές όπως τη δική σου μα χάνεις το μυαλό σου! Στην εμβάθυνση αυτή βοήθησε καταλυτικά η υποκριτική. Έμαθα να μπαίνω στη διαφορετική ψυχοσύνθεση κάθε ρόλου. Να αλλάζω συμπεριφορά, ομιλία, άποψη, παρελθόν. Αν με δεις στο σπίτι όταν γράφω ένα έργο θα τρομάξεις. Κινούμαι στον χώρο με την κίνηση του ρόλου και μιλάω σε φαντάσματα γύρω μου. Μόλις βρω τη σωστή ατάκα και αντίδραση, τρέχω στον υπολογιστή να την γράψω…και πάλι όρθιος. Σκηνοθετώ θέατρο και παίζω ως ηθοποιός. Το αποτέλεσμα αυτής της τρέλας προσπαθώ να μεταφέρω στο χαρτί…πριν πάρω χαρτί βεβαίωσης διαταραχής πολλαπλών προσωπικοτήτων!

7. Ως καθηγητής δημιουργικής γραφής, πιστεύεις πως το γράψιμο ‘’διδάσκεται’’; Αρκεί ένα έμφυτο ταλέντο ή χρειάζονται και γνώσεις;

Τελικώς όλα διδάσκονται. Η γνώση αποδεικνύει συνεχώς ότι υπερισχύει του ταλέντου. Τα πρώτα δείγματα γραφής του Σέξπιρ ήταν επιεικώς μέτρια. Βέβαια, για να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς, στα πρώτα μαθήματα πάντα ξεχωρίζει ένας μαθητής-εξαίρετο ταλέντο αλλά στα τελευταία σε συγκινεί η γραφή του δουλευταρά. Ο συγγραφέας σήμερα οφείλει να είναι ξερόλας. Για να το πω πιο ευγενικά, να είναι ο πρώτος ενδιαφερόμενος. Να διαβάζει από Σοφοκλή έως Χάρι Πότερ και από την τελευταία πολιτική δήλωση του Τραμπ έως την τελευταία ερωτική σχέση της Μενεγάκη και κυρίως για ποιον λόγο μας απασχολεί κάτι τέτοιο. Οφείλει να έχει τεκμηριωμένη γνώμη όπως και οι ήρωες του. Οι ξερόλες θα κατακτήσουν τον (συγγραφικό) κόσμο!

8. Ποια είναι η βασικότερη συμβουλή που θα έδινες σε ένα νέο παιδί που θέλει να ασχοληθεί με την Τέχνη;

Όταν λέμε νέο παιδί εννοούμε millennial; Διότι οι κοινωνιολόγοι έχουν εντοπίσει ένα πρόβλημα με τα παιδιά που μεγάλωσαν μέσα στο 2000. Ενώ αναπτύχθηκαν μαζί με το Internet, έχουν εξαιρετικά κακή σχέση με τη γνώση, αποδεικνύοντας ότι οι πολλές πληροφορίες δεν αποτελούν τις ρίζες της γνώσης παρά μόνο καρπούς της.
Μου έχει τύχει μέχρι να μη γνωρίζουν ποιος είναι ο πρωθυπουργός της χώρας (Τσίπρας τότε) για έναν πρωθυπουργό που ήταν σε μόνιμη βάση viral!
Συγγνώμη που μακρολογώ αλλά θέλω να δείξω ότι η Γνώση είναι δίδυμη αδερφή της Τέχνης. Και κάτι ακόμη. Μην αφήνετε ατροφική τη μητέρα τους. Την Ζωή. Βλέπω ότι οι νέοι τρέμουν να ζήσουν. Να μιλήσουν, να ερωτευτούν, να πληγωθούν, να κάνουν σεξ, να…να…να…
Δεν μπορεί να γεννηθεί καλλιτέχνης μέσα σε σωλήνα εργαστηρίου… ζήστε! Αλλιώς τα γραπτά σας θα είναι νεκρά.

9. Το Παλέρμο, μας αφήνει με την αίσθηση πως θα υπάρξει και συνέχεια. Θα δούμε άραγε κάποια νέα περιπέτεια με την Άρτεμις Ζαφείρη;

Ας το κάνω το spoiler. Στις τελευταίες σελίδες του Παλέρμο αναφέρει ένα ταξίδι στον ποταμό Έβρο. Οπότε ακολουθεί ένα ακόμη έγκλημα που μοιάζει με ένα από τα γνωστότερα της φίλης μου Αγκάθα. Αντί για Έγκλημα στον Νείλο, έγκλημα στον Έβρο!

10. Τέλος, θα ήθελα να πεις κάτι – ό,τι θέλεις εσύ- στους αναγνώστες του readoclock.gr

Το όνομα Readoclock μου θυμίζει το θεατρικό μου Τικ-Τακ. Ακριβώς στο οποίο η ώρα δείχνει πάντα ΤΩΡΑ. Οπότε εύχομαι πάντα η σωστή ώρα για να καλομάθετε τις δίδυμες αδερφές Γνώση και Τέχνες να είναι ΤΩΡΑ!