Η εξουσία του έρωτα φλερτάρει με την αυτοκαταστροφή σε ένα ανατρεπτικό αισθηματικό μυθιστόρημα
Τον κοίταζα και το μόνο που μπορούσα να δω ήταν έναν άνθρωπο που ήξερε ακριβώς τι να κάνει για να αντιμετωπίσει τον πανικό μου. Πώς να με βοηθήσει να ξεφύγω από τους φόβους μέσα στο κεφάλι μου και να βλέπω μόνο εμένα κι εκείνον.
Ο Ρέιντεν και η Καρίσμα, ξεκίνησαν ένα ξέφρενο παιχνίδι εκδίκησης, έχοντας στο μυαλό τους μονάχα την εικόνα του στόχου τους. Έπαιξαν, όμως, με τη φωτιά, κάνοντας κινήσεις ριψοκίνδυνες, που τους εξέθεσαν. Ο θυμός είναι από τα πιο δυνατά ανθρώπινα αισθήματα. Όταν μετατρέπεται σε ηφαίστειο, γίνεται ικανό να σε πνίξει μέσα στις πύρινες φλόγες του. Ο Ρέιντεν δεν μπορεί να κρύψει πλέον τα συναισθήματά του. Η Καρίσμα έχει αρχίσει να παρασύρεται μέσα στη δύνη του ίδιου της του εαυτού. Η Λορένα πλέον γνωρίζει πως την εξαπάτησαν. Ο Άλεξ υποπτεύεται πως έχουν μπλέξει. Η Μαρίσσα προσπαθεί να αποτρέψει τα χειρότερα και ο Γκρεγκ διψάει για αίμα.
Πολλές φορές εμφανίζονται καινούργιοι παίκτες πάνω στο ταμπλό – κάποιοι από αυτούς αντίπαλοι, άλλοι σύμμαχοι και άλλοι σιωπηλοί παρατηρητές, που ίσως και να φυλούν άσσους στα μανίκια τους. Και όταν ο τελικός στόχος αρχίζει να μεταμορφώνεται κατά τη διάρκεια της διαδρομής, όταν η έλξη μετατρέπεται σε ανεξέλεγκτο έρωτα, οι άμυνες πέφτουν και τα παιχνίδια εξουσίας γίνονται επικίνδυνα, ο Ρέιντεν και η Καρίσμα πρέπει να κάνουν ορισμένες επιλογές και ας ξέρουν πως θα πληγώσουν και θα πληγωθούν. Μυστικά έχουν βγει στη φόρα και όσοι τα γνωρίζουν, ίσως τα χρησιμοποιήσουν για να κερδίσουν την παρτίδα.
Το παιχνίδι ξεκίνησε στο Ride και συνεχίζεται στο Sink. Η γραμμή τερματισμού αρχίζει και αχνοφαίνεται. Πλησιάζει το τέλος – ή μήπως όχι;
Ένα παιχνίδι που γίνεται όλο και πιο σκοτεινό ενώ στην ατμόσφαιρα μυρίζει μπαρούτι. Θα μπορέσει ο έρωτας να επιβιώσει από την τελική έκρηξη;
alexandra_writers.thinking (επιβεβαιωμένος ιδιοκτήτης) –
Η ιστορία συνεχίστηκε με καταιγιστικές εξελίξεις που με κράτησαν σε αγωνία μέχρι την τελευταία σελίδα.
Στο 2ο βιβλίο, οι χαρακτήρες δοκιμάζονται σε νέα όρια, ενώ οι αποκαλύψεις έρχονται η μία μετά την άλλη, δίνοντας στην αφήγηση έναν έντονο, κινηματογραφικό ρυθμό. Οι αποφάσεις τους δεν ήταν πάντα εύκολες να τις δεχτώ, κι αυτό έκανε την ιστορία ακόμα πιο ζωντανή και τους χαρακτήρες ρεαλιστικούς.
Το τέλος με άφησε να κοιτάζω το ταβάνι για αρκετή ώρα, προσπαθώντας να το επεξεργαστώ (αλλά και να ηρεμήσω). Ανυπομονώ να δω πώς θα ολοκληρωθεί η ιστορία στο τρίτο και τελευταίο βιβλίο!