Στη γη της Κρέστα, η μαγεία ευδοκιμεί μα είναι απαγορευμένη. Τάγματα κυνηγών μαγισσών σπέρνουν φωτιά και θερίζουν θάνατο, μα όσο κοντά κι αν φτάνουν στην εξάλειψή τους, οι μάγισσες δεν πέφτουν ποτέ ολοκληρωτικά.
Στρατεύματα από την ήπειρο της Σκάρου περνούν στην Κρέστα πάνω από την άγρια θάλασσα που τις χωρίζει. Με τη βοήθεια των μηχανικών τους κατασκευών καταλαμβάνουν γρήγορα τα ανατολικά σύνορα, ανοίγοντας πληγές στη γη και αρπάζοντας το πολύτιμο για εκείνους κάρβουνο.
Τρεις γυναίκες ξεδιπλώνουν γεγονότα, ιστορίες και θρύλους. Η Μάργκο επιβιώνει τον τελευταίο χρόνο στην πρώτη αποικία των μηχανουργών, τη Σκόλνταρ. Έχοντας προχωρήσει στην προσθήκη ενός μηχανικού άκρου, ψάχνει να βρει τη θέση της ανάμεσα σε μέταλλο, ατμό και θάνατο. Η Σέιτζ, μια μάγισσα της Κρέστα, παλεύει να φέρει την ισορροπία στη γη της, σε μια χρονική περίοδο είκοσι ετών. Η ιστορία της εναλλάσσεται ανάμεσα σε ένα κυνήγι μαγισσών και στην κατάβαση των μηχανουργών. Τέλος, η Άστριντ, μια κυνηγός μαγισσών που είχε χάσει τη ζωή της τριάντα χρόνια πριν, περπατάει ξανά στην Κρέστα. Αναστημένη και καταραμένη, διασχίζει τη γη ώστε να φέρει εις πέρας μια αποστολή με αντάλλαγμα τις πληροφορίες που χρειάζεται για να αναπαυθεί.
Μαρία Αλεξοπούλου –
Προτού ξεκινήσω το μυθιστόρημα με είχε ιντριγκάρει το γεγονός πως το ‘’καστ’’ είναι γυναικοκρατούμενο. Εκτενέστερα, γνωρίζουμε τη μηχανουργό Μάργκο, τη μάγισσα Σέιτζ και την κυνηγό μαγισσών Άστριντ. Τρεις γυναικείοι χαρακτήρες ισοδυναμούν με τρεις διαφορετικές αφηγήσεις (POV) αφενός για να εμπλακούμε συναισθηματικά, αφετέρου για να εξερευνήσουμε κάθε σημείο της Κρέστα.
Σίγουρα δεν είμαι η κατάλληλη για να μιλήσω για το steampunk στοιχείο αλλά θεωρώ πως το παντρεύει έξυπνα με το φαντασιακό, χωρίς να επικαλύπτει το ένα το άλλο. O επίλογος δεν αφήνει περιθώρια για να μη συνεχίσουμε την τριλογία που υπόσχεται μαγικές συγκινήσεις.