Σεμπάστιαν
Πώς συνεχίζεις όταν χάνεις τον κόσμο σου;
Πριν έξι χρόνια έχασα τον δικό μου και από τότε τίποτα δεν είναι το ίδιο.
Λένε πως δεν ήταν δικό μου λάθος. Κανείς τους όμως δεν ήταν εκεί.
Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν μπορώ να ξεχάσω.
Μέχρι που εκείνη
τα άλλαξε όλα.
Λέξι
Πίστευα πως όταν γύριζα από το Λονδίνο, τα πάντα θα ήταν όπως όταν έφυγα.
Τίποτα όμως δεν είναι.
Εκείνος είναι ο κολλητός του αδελφού μου.
Είναι χαμένος στα σκοτάδια του και εγώ δεν θέλω δεσμεύσεις.
Οι δυο μας είμαστε μία καταστροφική ιδέα.
Ή μήπως όχι;
“Η Τατιάνα µας έχει ήδη αποδείξει πόσο το ‘χει µε τους έρωτες φαινοµενικά αταίριαστων ανθρώπων, που όµως αποδεικνύονται δύο µισά που αναζητούν την ολοκλήρωση, ήδη από το προηγούµενο βιβλίο της, το Road Trip.” – Χρύσα Βασιλείου – αναγνώστρια στο Goodreads για το «Ένα βράδυ»
“Kαταπιάνεται µε ένα είδος που το συναντάµε µόνο σε συγγραφείς εξωτερικού και κατά τη γνώµη µου το κάνει εξαιρετικά. Χωρίς ταµπού, ανασφάλειες, αλλά και µε τη φρεσκάδα ενός νέου ανθρώπου, µας συστήνει δύο ήρωες από διαφορετικό υπόβαθρο, διαφορετικές αντιλήψεις και εντελώς διαφορετική στάση ζωής.” – Έλενα Φωτίου – αναγνώστρια στο Goodreads για το «Ένα βράδυ»
“Αποτελεί µία από τις πιο δηµιουργικές πένες της σύγχρονης γενιάς.” – Κωνσταντίνος Χαλκιαδάκης, δηµοσιογράφος, kontranews.gr
“Tο ευχαριστήθηκα απόλυτα αυτό το road trip, γιατί οι παρεξηγήσεις ήταν φυσιολογικές, δοσµένες µε εκπληκτικό συναισθηµατικό περιεχόµενο, οι ανατροπές έρχονταν εκεί που δεν τις περίµενες αλλά δεν έπνιγαν τη ροή της εξέλιξης. Υπέροχη γραφή, µελετηµένο κείµενο, βαθιά ανθρώπινο και απόλυτα ρεαλιστικό.” – Πάνος Τουρλής, tovivlio.net για το «Road Trip»
Βικτώρια (επιβεβαιωμένος ιδιοκτήτης) –
«Το τι σημαίνεις για εμένα δεν μπορείς καν να το διανοηθείς.»
~ Μετά τα Μεσάνυχτα (Manhattan, #2), της Τατιάνας Τζινιώλη
.
Αυτό διάβασα και για πρώτη φορά πέταξα βιβλίο από τα χέρια μου.
Το ΜΕΤΑ ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ, της αγαπημένης μου φίλης Τατιάνας Τζινιώλη, ήρθε ίσως την καταλληλότερη στιγμή για να με καθηλώσει και να μου δείξει ότι, τις περισσότερες φορές, οι επιλογές μας είναι αυτές που καθορίζουν αν θα έχουμε μια χαρούμενη, γεμάτη ζωή.
Με θέμα σκληρό και βαρύ, όπως η διαχείριση πένθους, το βιβλίο μου θύμισε όλους τους ανθρώπους που έχω χάσει και πολλά από τα πράγματα που δεν θα μπορέσω ποτέ να τους πω.
(Όσο δηλαδή είμαστε εδώ, γιατί το θεωρώ δεδομένο πως και στα σύννεφα, ή σε ό,τι υπάρχει εκεί έξω, θα συνεχίσω να είμαι η γνωστή bubbly, ομιλητική προσωπικότητα που, όχι όλοι, αλλά κάποιοι ξέρετε και -μάλλον- αγαπάτε.)
Οι χαρακτήρες φάνταζαν πέρα για πέρα αληθινοί και για ακόμη μια φορά ένιωσα πως κάπου τριγύρω ήταν ο Μεγάλος Αδελφός όσο διάβαζα το βιβλίο της Τατιάνας και απλά έλεγε «Δεν σου τα έλεγα Σύμπαν; Αυτή εδώ είναι αστεία!».
Συνιστώ να το διαβάσετε καθώς θα ταξιδέψετε, θα γελάσετε, θα ερωτευτείτε, θα προβληματιστείτε και στο τέλος θα θέλετε κι άλλο!
Και ευτυχώς, υπάρχουν 8 συνολικά βιβλία της Τατιάνας. Για την ώρα…