Άραγε, μπορεί κανείς να προετοιμαστεί ώστε να μην πέσει στην παγίδα που μας εγκλωβίζει μέσα σε ένα ατέρμονο αίσθημα αβεβαιότητας, ανασφάλειας και κατ’ επέκταση μοναξιάς; Είναι αρκετό να έχει γνωρίσει κανείς το άλλο του μισό για να ζήσει μια ευτυχισμένη καθημερινότητα; Κατά πόσο μπορεί ο άνθρωπος να δαμάσει το θηρίο που λέγεται «εγώ» μέσα του, ώστε να σβήσει τη δίψα του για περισσότερη αναγνώριση και επιβεβαίωση; Είναι μήπως, τελικά, οι ζωές μας όμορφες και ψεύτικες, σαν τις κούκλες στις βιτρίνες που λάμπουν πίσω από το αψεγάδιαστο, αφιλτράριστο τζάμι;
Η συλλογή διηγημάτων «Τακτοποιημένη Ζωή» παρουσιάζει διαφορετικούς ήρωες, μέσα από το κάθε διήγημα ξεχωριστά, με σκοπό να προβάλει τη μοναξιά με την οποία έρχεται αντιμέτωπος κανείς μέσα στον γάμο, στις σχέσεις, στις φιλίες, στη συνείδησή του. Πόσο τακτοποιημένη είναι τελικά η κάθε πλευρά της ζωής μας;
Νίκη Ιωαννίδου –
Το “ταξίδι” ήταν απολαυστικό. Αθήνα, Παρίσι, Ρόδος, Χάλκη, Σύμη, Χίος, Κάσος, Πόλη, Σμύρνη…
Ο λόγος στρωτός, μεστός. Τα συναισθήματα έντονα. Οι περιγραφές ολοζώντανες με χρώματα, ήχους και μυρωδιές.
Άνθρωποι σαν εμάς, με πάθη και αγωνίες. Αγάπες, έρωτες, λάθη και σωστές αποφάσεις. Έκλαψα καθώς διάβαζα το διήγημα “Πρώτη Ανάσταση”, αγωνιούσα στις “Μικρές Αποδράσεις” για τη βόλτα πεθεράς και νύφης.
Εύχομαι καλή επιτυχία στον συγγραφέα για αυτό το πρώτο του έργο και του εύχομαι καλή επιτυχία. Περιμένω σύντομα και το επόμενο. Συγχαρητήρια!