Πόσο μεγάλη είναι η δισύλλαβη λέξη “μαζί”;
Υπάρχει κάποια πιο πολύτιμη έννοια;
Τι είναι τρέλα και τι είναι λογική;
Πόσο εύκολα ή πόσο δύσκολα περνάς
από τη μια στην άλλη;
Ο Γιάννης: Ένα παιδί που μέσα σε μια στιγμή
γίνεται ο Τρελό-Γιαννος, για να ξαναγίνει ο Γιάννης.
Δεν σώζει από τη συμφορά η σωφροσύνη.
Η μοίρα πάντα μπορεί να παίξει το παιχνίδι της.
Η αγάπη, το μαζί, η χημεία του έρωτα.
Η Μυρτώ: Με όνειρα, πείσματα, αγάπες και πόνο.
Η πανέμορφη Μυρτώ.
Τι της μοίρανε η μοίρα; Τι της έχει γράψει;
Τι άραγε αξίζει; Τα μεγαλεία και τα αξιώματα; Τα πλούτη;
Ή μήπως η προσφορά και το ανθρώπινο αγκάλιασμα;
Ο παπά-Σωτήρης: Ο άνθρωπος. Ο μεγάλος άνθρωπος.
Με τις αμφιβολίες του, τα “μήπως”, τα “ίσως” και τα ”γιατί”.
Ο παραστάτης, ο δικαστής, ο δίκαιος, ο ταπεινός.
Ο πλούσιος και συνάμα φτωχός.
Και άλλοι άνθρωποι μαζί τους: Συντοπίτες, σε ένα ταξίδι μέσα
στον χρόνο, μέσα στη ζωή. Ένα μικρό νησιώτικο χωριό. Μια μικρή
κοινωνία·άνθρωποι του μόχθου, του μεροκάματου.Ψαράδες.
Μια κοινωνία με τις χαρές της, τα γλέντια, τα προβλήματα,
τις παραδόσεις και τα έθιμά της.
