ΓΡΑΦΕΙ Η ΖΗΛΙΑΣΚΟΠΟΥΛΟΥ ΒΙΚΥ
Η Ιστορία των Σκιών. Παίρνοντας αφορμή από το ιστορικό γεγονός της έκδοσης του κώδικα των απαγορευμένων βιβλίων (υπαρκτός κατάλογος που εξέδωσε τον 16ο αιώνα η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και περιείχε τα βιβλία που έπρεπε να καταστραφούν αφού θεωρήθηκε ότι το περιεχόμενό τους ήταν επικίνδυνο για τους Πιστούς), ο συγγραφέας στήνει μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία που διαδραματίζεται στα μέσα του 16ου αιώνα αλλά και στη δική μας εποχή.
Ο Αχιλλέας, προσπαθώντας να κατασκευάσει μια θεωρία συνωμοσίας στα πλαίσια εκπόνησης της διπλωματικής του εργασίας, ανακαλύπτει στοιχεία που περιγράφουν μια ιστορία που διαδραματίζεται λίγο μετά τον Μεσαίωνα. Ακολουθεί τα ίχνη της με μανία και καταλήγει να ακροβατεί ανάμεσα στην αλήθεια και τη φαντασία στην προσπάθειά του να μάθει την κατάληξη των πρωταγωνιστών της.
“Η ζωή μας” ψιθύρισε ο Μάριος. “Μέσα στο απόλυτο σκοτάδι με πάταγο κερδίζουμε λίγα χρόνια φωτός, πριν χαθούμε και πάλι βασανιστικά αργά στο ίδιο βαθύ σκοτάδι”.
Η ροή της ιστορίας είναι γρήγορη, αρκετά έντονη σε κάποια σημεία, και το μπέρδεμα των ιστορικών προσώπων με τους υπόλοιπους πρωταγωνιστές έγινε ομαλά και όμορφα. Προσωπικά μου άρεσε πιο πολύ η ιστορία που διαδραματίζεται στο παρελθόν, βρήκα πολύ ενδιαφέροντες τους ήρωές της και όμορφη την απόδοση της εποχής, ενώ υπήρχαν και κάποια σημεία που δημιουργούσαν πολύ ωραία σκοτεινή ατμόσφαιρα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η πρόσφατη ιστορία υπολείπεται σε κάτι.
Κοιμήθηκα για λίγη ώρα σ’ έναν ύπνο ανήσυχο. Να ζεις έτσι, που έως και τ’ όνειρα της νύχτας να μην είναι αντάξια της καθημερινής ζωής σου – αυτή είναι του θανάτου η νέμεση.
Μου άρεσε επίσης που εμβόλιμα στην πλοκή ο συγγραφέας έδωσε πολλές πληροφορίες κατατοπίζοντάς με για ιστορικά γεγονότα που αφορούσαν τις περιοχές που επισκεπτόταν οι πρωταγωνιστές, και μάλιστα με τρόπο περιεκτικό (μία ή δύο παράγραφοι κάθε φορά), χωρίς να με κουράσει ή να με αποσπάσει από την πλοκή.
Σε γενικές γραμμές, βρήκα το βιβλίο πολύ καλογραμμένο. Μάλιστα, υπήρχαν στιγμές που πίστεψα ότι είναι γραμμένο από κάποιον πιο έμπειρο συγγραφέα, αφού δεν διέκρινα αμηχανία ή αβεβαιότητα στη γραφή, οπότε φαντάζομαι ότι θα δούμε πολύ ωραία έργα από τον συγκεκριμένο στο μέλλον αν αποφασίσει να ασχοληθεί περαιτέρω με τη συγγραφή.
Θέλει θάρρος να βγεις εκεί έξω μόνος με τους φόβους σου και να τους αντιμετωπίσεις. Πρέπει όμως, αν θέλεις να νιώθεις την πληρότητα. Ακόμα κι αν αυτό σημαίνει να πληγώσεις κάποιους ανθρώπους που αγαπάς. Γιατί όσο μένεις όλα εκείνα τα απωθημένα εγώ που καταχώνιασες στον πάτο των ονείρων σου γίνονται συμπεριφορά που τους πληγώνει περισσότερο.
ΠΗΓΗ thematofylakes.gr
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΣΚΙΩΝ