Μια ιστορία αγάπης με έντονες εικόνες και συναισθήματα
“Πρόσφατα έπεσε στα χέρια μου μια πολύ όμορφη συλλογή ελεύθερης ποίησης, την οποία και αγάπησα όχι μόνο για τα κείμενα της, αλλά και για το εσωτερικού του ίδιου του βιβλίου!”
“Πρόσφατα έπεσε στα χέρια μου μια πολύ όμορφη συλλογή ελεύθερης ποίησης, την οποία και αγάπησα όχι μόνο για τα κείμενα της, αλλά και για το εσωτερικού του ίδιου του βιβλίου!”
“Συνολικά, πρόκειται για ένα βιβλίο πρωτότυπο και περίτεχνο, με αξιέπαινη φροντίδα στη λεπτομέρεια, από την ξεχωριστή και αναγνωρίσιμη πένα ενός νέου συγγραφέα που αδιάκοπα εξερευνά καινούργια θέματα και θαρραλέα θίγει σύγχρονα κοινωνικά ζητήματα, το οποίο αξίζει την προσοχή σας… και τη μελέτη σας, γιατί ποτέ δεν ξέρετε: το προηγούμενο βιβλίο του συγγραφέα αποδείχτηκε ανατριχιαστικά προφητικό…”
“Στα άσχημα παιχνίδια της ζωής οφείλεις να συνεχίσεις να παλεύεις με περισσότερο πείσμα, με δύναμη, με αυτοθυσία, με γενναιότητα και σθένος. Εξάλλου, όλα κερδίζονται με την στερνή κίνηση.”
“Κατήγοροι της ίδιας μας της φύσης κατά τον δαίμονα εαυτού. Αγαπητέ αναγνώστη, θες να μάθεις πως γίνεται να δακρύσει μια θεά της ομορφιάς, το πιο
μοιραίο θηλυκό που εμπνεύστηκε ποτέ το ανθρώπινο μυαλό, το θηλυκό που μόνο τους άλλους κάνει να κλαίνε;…”
Άρθρο της συγγραφέως μας Αθηνά Γκαλίτσιου.
“Η Κ. Φωτιάδου μου πρόσφερε μια μοναδική εμπειρία! Κατάφερε να με κάνει αν όχι να αγαπήσω όλους τους ήρωες, σίγουρα να τους λυπηθώ και να καρδιοχτυπήσω μαζί τους. ” υπογραμμίζει η βιβλιοκριτικός Λένα Παπανικολάου.
“Μόλις διάβασα το βιβλίο, κοίταξα τα περιεχόμενα προσπαθώντας να επιλέξω κάποιες από τις ιστορίες που θα ξεχώριζα. Κάτι τέτοιο όμως δεν κατέστη δυνατό. Όλα, μα όλα τα διηγήματα μού άρεσαν. Από πού να ξεκινήσω…”
“Ο συγγραφέας με γραφή απλή, αλλά όχι απλοϊκή και με έρευνα ,που φαίνεται, ανακατεμένη με μυθοπλασία έγραψε ένα πρωτότυπο βιβλίο. Παρόλο που δεν ήξερα που θα με βγάλει, συνειδητοποίησα ότι οι σελίδες γυρνούσαν χωρίς να το καταλαβαίνω, πήγαινα μαζί με τις εξελίξεις.”
“Το ζήτημα της απώλειας μιας περασμένης ζωής, ενός ανθρώπου αλλά και του ίδιου μας του εαυτού όπως τον ξέραμε είναι διάχυτο από την αρχή μέχρι το τέλος. Παρά το κλίμα αγωνίας, κυνηγητού και βίας που διατρέχει το βιβλίο όμως, ο συγγραφέας αφήνει τα θετικά στοιχεία της ανθρώπινης φύσης να φανούν και ενώνει με έναν όμορφο και αισιόδοξο τρόπο τις ιστορίες στο κλείσιμο. Η ελπίδα κινεί κόσμους ολόκληρους άλλωστε.”
Δεν ξέρω τελικά εάν τον Αύγουστο υπάρχουν ειδήσεις ή όχι –μάλλον χρόνο με το χρόνο ο Uberto Eco διαψεύδει τον εαυτό του- , αλλά όπως διηγείται η Δήμητρα Καντεράκη στο βιβλίο της «Έγκλημα τον Αύγουστο», στην καρδιά του καλοκαιριού σίγουρα γίνονται εγκλήματα.